Bij Bolivia denkt de lezer meteen aan de Altiplano (de hoogvlakte), het Titiqaqa-meer en aan La Paz dat op 4.000 meter hoogte ligt. Twee derde van de Boliviaanse oppervlakte is echter op zeeniveau gelegen en ronduit tropisch van temperatuur. In de tijd van de Spaanse Keizer, Carlos V, zorgde Bolivia voor enorme zilvervoorraden uit de mijnen in Potosi die het Spaanse keizerrijk broodnodig had. Ook nadien heeft Bolivia amper zelf kunnen profiteren van de rijke mineraalreserves die overal in het land terug te vinden zijn. Een lot dat eigenlijk alle Andeslanden, want allemaal landen met grote delfstofvoorraden, beschoren is.
Politiek gezien is Bolivia steeds een kruitvat geweest, o.a. door het feit dat de belangen van de Indianen, die de meerderheid van de bevolking vormen, vroeger nooit echt ter harte zijn genomen. De Boliviaanse politiek is van oudsher erg onstabiel en de diverse vakbonden komen assertief voor de rechten van hun leden op. Begin 21ste eeuw kreeg het land voor het eerst een president van Indiaanse afkomst, Evo Morales. Na tien jaar bewind mag gerust gesteld worden dat onder zijn bewind vooral de armen en de Indianen er serieus op vooruit gegaan zijn. Zijn presidentschap heeft de Indiaanse bevolking ook meer vertrouwen en trots gegeven. Door de wereldwijde daling van de grondstofprijzen heeft ook Bolivia moeilijke economische tijden achter de rug.
Voor Vlaanderen is Bolivia een interessant land om know how rond infrastructuur en openbare werken uit te wisselen en te delen.